Η πιο συνηθισμένη είναι η υπνική άπνοια. Άπνοια σημαίνει προσωρινή παύση της αναπνοής. Ο όρος υπνική άπνοια αναφέρεται συνήθως στο σύνδρομο αποφρακτικής υπνικής άπνοιας, στο οποίο το άτομο είναι στιγμιαία ανίκανο να αναπνεύσει λόγω προσωρινής απόφραξης του αεραγωγού στο λαιμό, ο οποίος ονομάζεται φάρυγγας.

Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, ο εγκέφαλος προκαλεί σύντομη μερική αφύπνιση, η οποία ανοίγει ξανά τον αεραγωγό και ξαναρχίζει την αναπνοή. Οι επαναλαμβανόμενες αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την ποιότητα του ύπνου, οδηγώντας μεταξύ άλλων σε υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, έλλειψη συγκέντρωσης και πρωινούς πονοκεφάλους ενώ αρκετοί ασθενείς αναφέρουν επίσης ανήσυχο ύπνο, νυκτουρία και δύσπνοια προσπάθειας.

Καταστάσεις που ενοχοποιούνται για τη νόσο είναι η παχυσαρκία, το κάπνισμα, χρόνιες παθήσεις της ρινός καθώς και ανατομικοί λόγοι όπως υπερτροφικές αμυγδαλές ή μικρογναθία. Η επίπτωση της νόσου αυξάνει σημαντικά μετά τα 50έτη.

Αν και η νόσος αναγνωρίζεται συχνά από τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση, απαιτείται ολονύκτια καταγραφή για να υπάρξει επιβεβαίωση. Μια λεπτομερής μελέτη του ύπνου, η οποία ονομάζεται πολυσωματογραφική μελέτη ύπνου, καταγράφει τα εγκεφαλικά κύματα, τη μυϊκή δραστηριότητα, τις κινήσεις των οφθαλμών, τη δραστηριότητα της καρδιάς, την κίνηση του στήθους, τη ροή αέρα στη μύτη και το στόμα και το επίπεδο οξυγόνου στο αίμα (οξυμετρία).

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την υπνική άπνοια είναι η συνεχής θετική πίεση αεραγωγών (CPAP). Αυτή η μορφή θεραπείας περιλαμβάνει μηχάνημα το οποίο παράγει ροή αέρα μέσω μάσκας πάνω στη μύτη (ή στη μύτη και στο στόμα) σε πίεση η οποία ρυθμίζεται ώστε να κρατήσει το λαιμό ανοικτό κατά τη διάρκεια της νύχτας. Για συνεχή οφέλη, πρέπει να χρησιμοποιείται κάθε νύχτα.